niedziela, 18 czerwca 2017

już lato?








wypadł mi czerwiec
umknął z życiorysu
już go nie odnajdę
czasem trzeba się minąć
aby się spotkać
mnie ten czerwiec wielkim łukiem ominął
można być daleko i czuć oddech
czasem trzeba być daleko
 by się nie oddalić



12 komentarzy:

  1. Od lata do lata - z pominięciem jesieni
    - nikt nie lubi słoty...
    Piękna biel, żółć i zieleń na Twoich zdjęciach.
    Nawet te ciemne chmury nie powodują zatrwożenia!
    Pozdrawiam po-południowo!

    OdpowiedzUsuń
  2. O tak, z tej chmury nie było burzy...'strachy na lachy', a ja do domu pędziłam miedzami, by nie zmoknąć.:-) Kocham żółcie i zielenie, jakoś mi najbliższe te kolory i ich odcienie.:-)
    Serdeczności dla Ciebie Ninelnsg5 posyłam.:-)

    OdpowiedzUsuń
  3. .. jak zawsze śliczne zdjęcia z wielką przyjemnością obejrzałam
    i Twoje słowa, które z przyjemnoscia przeczytałam :)

    - pozdrawiam Cię najserdeczniej i najcieplej ciepłym powiewem nocy ;)

    OdpowiedzUsuń
  4. Dzięki śliczne za odwiedziny. Wczoraj czerwiec mnie zaskoczył i zaczarował swoją urodą ciepłem i zapachem. Posyłam Ci pozdrowienia ....z szumem sosen i brzóz.:-)

    OdpowiedzUsuń
  5. Piękne zdjęcia - jak zawsze odnajduję u ciebie fantastyczną atmosferę i w niej tonę :)
    Wiesz wczoraj przyłapałam się na tym samym - zastanawiałam się gdzie mi ten czerwiec umknął, nie pamiętam upałów, ciepłych wieczorów, gdzie ta wiosna ciepła, jak szybko przeleciał ten miesiąc? Ale potem pomyślałam sobie- hola kobieto, przecież dopiero 19-sty (a dziś 20-sty), jeszcze 10 dni czerwca pozostało, można jeszcze zamienić ten niepozorny czerwiec w niezapomniany miesiąc :))) Wszystko w naszych rękach :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Ha, mamy te same myśli.:-) Wczoraj też poczułam czerwiec całą sobą. Piękna pogoda, cały dzień nad wodą 'ciepłą, czystą, przejrzystą'.
    Towarzystwo odpowiednie...wprost przepiękny początek lata. Robię mniej fotek, jestem bardziej śpiąca, milcząca i...leniwa.:-)Może lipiec mnie trochę rozkręci. Pozdrawiam cieplutko i życzę wspaniałego lata Tobie i Twojej Rodzince.:-)

    OdpowiedzUsuń
  7. jak zwykle przepiękne zdjęcia
    to burzowe poruszające --- odzwierciedla mój stan
    pozdrawiam bardzo ciepło

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Burzowe tylko groźnie wygląda, w sumie nawet nie padało.:-)
      Dzięki za odwiedziny. Pozdrawiam i słoneczka życzę.:-)

      Usuń
  8. Tak! lato już jest! a kolejny czerwiec już za rok więc...nic starconego Dag:)
    Piękne zdjęcia! zwłaszcza kobierzec z mniszków i burzowe niebo. Niesamowite, aż ciarki mi przebiegły po całym ciele:)
    Dziękuję pięknie za życzenia Daglezjo:* i pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Lato się rozkręca wolniutko, jakby lękliwie Amasjo. A ja tak pragnę słońca, żywych barw i ciepła. Czyżbym tylko ja miała takie zamglone okulary? :-))))
      Pozdrawiam słonecznie.:-)

      Usuń
  9. A Daglezja się ukrywa ;za zdjęciami ,wierszami .Milcząca.Ale chyba nie smutna ? Chociaż wieje nostalgią pomimo stokrotek i innego kwiecia.

    OdpowiedzUsuń
  10. Ukrywam...chyba masz rację...to takie wygodne...zaciągnąć rolety i... Ale jak długo można? Gdzie jest granica? Muszę znaleźć powód, aby wyjść z cienia.
    Cieplutko pozdrawiam liiviio.:-)

    OdpowiedzUsuń