rozwiośniło się nam rozwiośniło
tylko chmury jakieś nieswoje
tylko słońce jakby bledsze
w lesie słyszę niepokoje
ptaki się rozświergotały
trzmiele w fiołkach nosy moczą
tylko kwiaty jakieś bledsze
tylko gwiazdy smutne nocą
Daglezja
rozwiośniło się nam rozwiośniło
tylko chmury jakieś nieswoje
tylko słońce jakby bledsze
w lesie słyszę niepokoje
ptaki się rozświergotały
trzmiele w fiołkach nosy moczą
tylko kwiaty jakieś bledsze
tylko gwiazdy smutne nocą
Ach, jak to w życiu... jednak wiosenne piękno kwiatów w Twoim ogrodzie wywołuje radość ;-))
OdpowiedzUsuńPozdrawiam najcieplej...
Anita
Anitko, nikt nie przebije piękna Twoich fotek. Podziwiam i dziękuję za radość, jaką stwarzasz dla zmysłów, publikując na blogu. Ciepllutko, majowo pozdrawiam 😘
Usuńwitam Dag💚
OdpowiedzUsuńwspaniale Cię widzieć Kochana🥰 .. piękny wiersz, pobudza do refleksji..
cudowne, jak zawsze, fotografie🤩 .. dziękuje, że jesteś! 💗
- pozdrawiam najcieplej, zdrówka ogrom życzę i urokliwych chwil🤗😘💖🍀🌼
Kochana Mgiełko, jestem tu trochę za mało, wiem. Bez pachnie tak cudnie, ptaki śpiewają, tylko zimnawo troszkę, u mnie strasznie sucho.
UsuńMyślę, że wreszcie słoneczko się do nas uśmiechnie, wtedy i ja będę tu częściej. Pozdrawiam majowo, przytulam i życzę pięknych jasnych, kolorowych dni.
😘🤗❣💖💝
UsuńCały post to poezja, w słowach i obrazach. A "trzmiele w fiołkach nosy moczą" - zostanie ze mną na zawsze.
OdpowiedzUsuńU mnie ciut później kwiecie rozkwita, słońce też słabiej grzeje niż na południu. Deszcz zapomniał, że ma padać, stąd i moje smutne choć barwne kwiaty. Pozdrawiam Krysiu serdecznie.🤗
OdpowiedzUsuń