SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU 2016 !

Kochani...nie...to nie wiosna, to mój Epicactus zakwita ...jakby prezent Noworoczny. Dzielę się tym cudem z Wami.:)))

Wesołych Świąt

Kwiaty ....inaczej.:)

Malowane słowem

łatwo słowem malować
kształtować myśli palcami
lecz spróbuj
dłoń całą poprowadź
tam
gdzie już myśli wzleciały

och
im nie potrzeba mej dłoni
to leśnoszumne istoty
rozbłyśnookie  i szybkie
wiedzą gdzie nieść me tęsknoty

na włosopodobnych brzozach
po drodze odpoczną
chwilę
i dolecą do ciebie
różanoskrzydłym motylem
                                  Daglezja
Ostatni bratek w betonowej szczelinie

Świat bez .....

GAŁĘZIE

mam wiele gałęzi
tak przyjaznych ptakom

ptaki wędrowne
ptaki znużone
wołam was łabędzia urywanym krzykiem

ile dróg przebytych
ile nocy nie przespanych
ile piór zgubionych w locie
przypadło wam w udziale

przysiądźcie choć na chwilę
póki noc otworzy oczy
póki jastrząb was odejdzie...
ja tu dla was mam gałęzie pełne gwiazd
                                        Daglezja. 2010r

A gałęzie kolczaste ranią...moje dłonie

lasy posadziłam
by drzewami pisały sonety o tobie
uprosiłam noce
sprzed  początków życia
by gwiazdami upiękniły
twoje nieba

nim paproć przekwitnie
nim opadnie liść ostatni
a drzewa wiersze o tobie napiszą
te słowa ci przynoszę
na własność

nim las mnie odejdzie
rzeka brzegami zapomni
a mchy ostatnią wypiją rosę
słowa-kwiaty
tobie niosę

nim ranek ze snu wstanie
a wichry chmurami przewieją
idę do ciebie
z naręczem  pełnym słońca
z  milczącą nadzieją

Daglezja. 17 listopad 2012

A było tak pięknie:(

Nad jeziorem Trzesiecko

Ona

a gdy Ona przyjdzie
wystroję się pięknie
w czarne moje włosy
wplotę kwiat jabłoni
ubiorę się w długą
czerwoną sukienkę
stopy swe owinę
ciepłem twoich  dłoni
oddam rąk szuwary
i oczu zjawisko
oddam radość smutek
Ona bierze wszystko
lecz jeśli nie zechce mnie
w tym stroju Ona
wrócę znów do ciebie
me życie
stęskniona

Daglezja.                22 stycznia 2010      

            

Jesiennie

Kątnik olbrzymi, był moim nocnym gościem.:)))

Ech życie...dokąd tak pędzisz?

Moja jesień

jesienne refleksje

a gdy cień
a gdy szron
okryje moje trawy zranione
nie wyciągnę dłoni
nie poproszę o pomoc
odejdę
z twoim po trzykroć
fałszywym
kocham
odejdę tam
skąd być  może
nie będzie powrotu
zostawię ci pamięć
podeptanej miłości

                          Daglezja

Nie zabijaj mnie powoli

Nie byłam dla ciebie

Zatracamy nasz jezyk polski.:-(((

 Wyszperałam to,  w Bibliotece Polskiej Piosenki... a co Wy na to???

"Użycie języka jest wymiarem naszego patriotyzmu.
Każdy myślący człowiek powinien ćwiczyć prawidłową wymowę,
bowiem aby pięknie myśleć, trzeba pięknie mówić.

Tożsamość narodowa zawiera w sobie świadomość tego, co jednakowe dla wszystkich Polaków oraz świadomość siebie. Ale tożsamość rodzi się także z uświadomionej różnicy wobec innych narodów. Wśród wymiarów tożsamości narodowej najważniejszymi są przede wszystkim: symbole narodowe (barwy i godło) wspólne korzenie, historia narodu, świadomość narodowa, stosunek do dziedzictwa kulturowego, więzy krwi, terytorium, kultura, i…. język.

Na przykład język polski.

Dbałość o jego jakość jest naszym wspólnym obowiązkiem. Bełkotliwe wypowiedzi polityków, przedstawicieli inteligencji czy zwykłych ludzi budzą niesmak i dają zły przykład nam wszystkim, utrwalają nieprawidłowe formy użycia. Poza zwykłymi, tradycyjnymi omyłkami językowymi w doborze odpowiednich słów słyszymy katastrofalne maniery np. włanczać, swetr, na sklepie itp. W ustach młodzieży lęgną się jakieś żaby. Forma wypowiedzi rodzimych raperów staje się codzienną nowomową i slangiem nie tylko młodzieżowym. Dawniej też tak było, ale igraszki z językiem miały charakter kodowania ważnych informacji przed starymi. Obecnie do tej naturalnej potrzeby ukrywania się za słowami dołączyło celowe zniekształcanie mowy ojczystej polegające na tubalnym bełkotaniu naśladującym język wypowiedzi blokersów czy kiboli. Tolerujemy niechlujne wypowiedzi mamroczących coś pod nosem uczniów. W opłakanym stanie znalazły się samogłoski nosowe, spółgłoski szumiące, szeleszczące i świszczące, których artykulacja sprawia nawet dorosłym wiele kłopotów. Jakże często słyszymy, że odjeżdża Pociąg do Czebini o czeciej czydzieści czy? Albo Leśnom drogom wędrujom harcerze?

Zapomnieliśmy o tym, że język pozwala nie tylko opisywać świat, ale także objaśniać go i rozumieć. Precyzja języka wyznacza porządek myśli, a prawidłowa wymowa jest warunkiem prawidłowej pisowni. Komunikacja oparta o ,,rozmowy” internetowe czy esemesowe powoli i niepostrzeżenie zatraca swój charakter przekazu myśli, a zaczyna być jedynie zestawem emotikonów. Warto rozpocząć krucjatę przeciwko niedokładnej wymowie i akcentowi inicjalnemu, tak by następne pokolenie radowało się brzmieniem chrząszcza w trzcinie i rozumiało dłuższe wypowiedzi. Miejmy również nadzieję, że za parę lat znajdzie się ktoś, kto będzie umiał przetłumaczyć znaleziony gdzieś w Internecie epigramat Mikołaja Reja:

"NiEcH zIoMy nA w0RLdZi3 ZaKuM4j0M,
żE PoLaCy S0m C00L ! kIlKa JęZykoof Maj0M"
...na
"A niechaj narodowie wżdy postronni znają,
iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają!"

Prof. dr hab. Jagoda Cieszyńska - Instytut Filologii Polskiej UP w Krakowie
Waldemar Domański - Dyrektor Biblioteki Polskiej Piosenki "


                                                                                                            

Huba tancereczka

Jesień

rankiem otulonym mgłą
bosą stopą po rosie
niczym widmo
nie tykając ziemi
stąpa ona

na skroni  ma
deszczu korale
po lasach
po polach
płynie jesień roztańczona

niesie w dłoniach
jarzębiny krwistej korale
mimozy złotej serpentyny
i nić babiego lata

między liście kasztany
i liliowe wrzosy
lekko delikatnie promyk
słońca wplata

Wśród przyrody

Jaszczurka zwinka

Nasosznik trzęś

Ranna rosa

Rosa

Owoce dzikiej róży i kwiat astry.

Szczęśliwy, bo Laila przyjechała w gości.:)

Moje ścieżki jesienne

Chowa się za las

Bieluń dziędzierzawa. Kwiat i owoc.

Bieluń dziędzierzawa. Roślina afrodyzjak, lecznicza i używana w  rytuałach. Aby nie zwróciła się przeciw człowiekowi należy jej przynosić dary, w postaci turkusów.( U Indian Navajo)
Indianie Huichol czczą ją jako czarodziejską roślinę, należącą do mrocznych stron szamanizmu.