wtorek, 15 listopada 2016

Dzisiejszy wieczór...

Leopold Staff
    

"O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny
I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny,
Dżdżu krople padają i tłuką w me okno...
Jęk szklany... płacz szklany... a szyby w mgle mokną
I światła szarego blask sączy się senny...
O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny...(...) "



dziś


 kilka dni temu ...było tak

 Oblicze jesieni...jedno z wielu

 dziś ulica jakaś szara
smutek i tęsknota to jedyna para

tak się włóczą brzegiem drogi
i w kałuży moczą nogi


ona otulona 

w zapłakany szal
on ją w pasie lekko objął
i odchodzą w dal


wieczór schował się w ogrodzie
późna nocka na zegarze
moje serce ciągle w drodze
coś mu ciągle stukać każe

płacz na drodze ktoś zostawił
sercem jego ktoś się bawił
może cię ktoś odszedł a może ominął
że tak płakać musisz wieczorną godziną
                                          Daglezja

16 komentarzy:

  1. Przyniosłam coś na smuteczki:
    https://www.youtube.com/watch?v=sS3xBtyP6yU

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, śliczne i dobrze się słucha, nie ma mowy o smutku:))))
      pozdrowienia posyłam.:)

      Usuń
  2. Cóż ... z tym płaczem na drodze (życia) to różnie bywa, chociaż przeglądając nasze i światowe media to nie płakać trzeba ale wyć. Smutna Twoja fotografia, ale przecież od milionów lat nic się nie zmienia, --- ech stale na gorsze.
    Staf jak Staf... już nie pasuje do współczesnej "poezji". teraz tylko horror
    Dla mnie 88 jesień na karku...
    Pozdrawiam cieplutko

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie dzielę poezji na współczesną i starą, dla mnie ona taka sama, czuję ją, albo nie Rysiu...i tylko tak ją oceniam.
      Tobie serdeczności posyłam i dużo zdrówka życzę.:)

      Usuń
  3. A mnie bardziej skojarzył się nieodżałowany Maciej Zębaty i jego tekst jak to "...o wieko bębnią krople dżdżu..." znaczy się o wieko trumny ;-)))))))Uśmiech jesienią jest bardzo wskazany :-)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiesz...faktycznie można się roześmiać szczerze...słuchając...dzięki.:)))
      Pozdrawiam.:)

      Usuń
  4. Wiersz śliczny Daglezjo, wpisujący się w jesienny nastrój, a zilustrowany już prawie zimowymi zdjęciami:)a pierwsza fotka magiczna...
    Serdeczności Dag!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Amasjo, te fotki smutnawe jak ta jesień, ale przecie to minie.:)
      Cieplutkie pozdrawiam.:)

      Usuń
  5. Piekne wiersze Daguniu. L.Staff i Ty - jak jesienna para :) Jesienna melancholia wplata sie rokrocznie w nasze zycie, lecz wiemy przeciez, ze to tylko stan przejsciowy, rytm Natury i naszego Zycia. Zycia, ktore naprawde jest piekne, jesli tylko piekno w Nim dostrzegamy :) Fotki przesliczne Daguniu :)
    Pozdrawiam bardzo cieplutko i zlociscie,
    bo u mnie wciaz zlota, piekna jesien :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ech ta Pani jesień, taka kapryśna jak młoda dziewczyna.:)
      Pozdrawiam i tylko słoneczka życzę...do wiosny.:)

      Usuń
  6. .. Twoje zdjęcia (szczególnie pierwsze) są niezwykłe i wiersze również (b. lubię L.Staffa).. jesień ma tak różne oblicza podobnie jak nasze życie ;)

    - pozdrawiam Cię A. najserdeczniej i najcieplej, przesyłam tęczowe kropelki radości :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Piękne porównanie...tak, to prawda jest w nim zieleń, czerwienie, miody i brązy, złoto i szron, ale i łzy deszczu, i mroźne dni.
      Przyjmij najserdeczniejsze pozdrowienia...i podziękowania, że pamiętasz, odwiedzasz.:)

      Usuń
  7. Zauroczona jestem tymi zdjęciami, wierszem, klimatem jesiennym :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję moja Droga i najserdeczniej pozdrawiam.:)

      Usuń