nie polega na dawaniu kości psu. Dobroczynność to kość dzielona z psem wówczas, gdy jesteś równie głodny, jak on'.
Pies jako jedyny ze wszystkich znanych nam form życia zawarł z nami przymierze.
Bądźmy dobrzy dla niego, kiedy go kopniesz, jego serce wyje o wiele głośniej, niż on.
--------
wiatr potargał słowa
słowa ciepłe
wypieszczone
ułożone w kształty
we dwoje łatwo iść w ciszy
we dwoje milczeć
to najpiękniejsza muzyka
...
idę i milczę sama
niosę listy twoje
nigdy nie wysłane
poznałam ciszy najgłośniejszy oddech
Daglezja
idę i milczę sama ----to jakby moje odczucia przed odejściem w nicość
OdpowiedzUsuń"co do psa, masz rację, ale myślę, że to jest dla każdego istnienia....
zapraszam do siebie
Rysiu. Każde z nas ma zapisane odejście, tak było od zawsze. Póki tu jesteśmy, cieszmy się każdym majem, każdym kwiatem, śniegiem i kolorami lata.
Usuń'Nie próbuj mi wmawiać, że natura nie jest cudem,
nie opowiadaj mi, że życie nie jest baśnią.
Ktoś, kto jeszcze tego nie zrozumiał,
być może pojmie to dopiero wtedy,
gdy baśń zacznie się kończyć'. /Jostein Gaarder/
Pozdrowienia cieplutkie posyłam:-)
Do końca nie jestem pewien czy mój Aron chciałby się podzielić ze mną swoją kością, a i nie wiem, czy ja bym chciał spróbować, ale w tych słowach Londona coś jest.
OdpowiedzUsuńPięknie pozdrawiam ;)
Dziękuję Asmo. Mój Baster też nie dzieli się niczym, warczy, więc wolę nie ryzykować. Ode mnie to z ust bierze nawet pestki słonecznika, nie dotykając mnie, ale swego nie da (chytrus)
Usuń, woli by się zepsuło. Czasem dzieli się z kotami, ale to w zależności od humoru, ze mną nigdy ha, ha.
Pozdrawiam cieplutko, wiosennie:-)
..przecudne jest Jezioro Baczyno, zdjęcia są piękne!
OdpowiedzUsuń..uważam, że powinno się być dobrym i dzielić się z psem, tak jak z głodnym, słabszym człowiekiem..
..uwielbiam chodzić sama wsłuchując się w oddechy ciszy..
- pozdrawiam tęczowym powiewem z kropelkami radości :)
Myślę Mgiełko, że jeziora blisko mnie są bardzo urocze, mimo, że nie wszystkie znane, dzikie. W którąkolwiek stronę pojadę, zawsze po drodze znajdę jezioro...w promieniu 30 km. No ale to przecież Pojezierze Szczecineckie.
UsuńPozdrowienia z powiewem wiatru znad jezior posyłam:-)
Witaj Alinko. Piękne ujęcie zachodu słońca nad jeziorem. Gdy zwierze ma do czynienia z "człowiekiem", nie musi się obawiać niczego. Twoje wiersze budzą refleksje. Szkoda, że nie słychać takich słów. Ale trudno trzeba iść samemu bez słów. Pozdrawiam serdecznie .
OdpowiedzUsuńJanuszu. Lubię 'łazić' po lesie, nie spacerować, o nie! Lubię chodzić w lasy sama. Ile adrealiny, ha, ha, ale ciekawość poznania jest większa niż lęk, a przy tym ile tam śpiewu, zapachów, ile muzyki 'New Age', tej realnej, najprawdziwszej. Wystarczy tylko umieć identyfikować się z przyrodą...a życie staje się cudem.
UsuńPozdrawiam najpiękniej Januszu!
"idę i milczę sama
OdpowiedzUsuńniosę listy twoje
nigdy nie wysłane
poznałam ciszy najgłośniejszy oddech"
Jakie to trafiające "do wnętrza"...
Zdjęcia, ach, zdjęcia!!!
O braciach mniejszych - mam mgliste pojęcie - tyle, co z obserwacji... Tak się ułożyły nasze kontakty (hm...)
Dobrego tygodnia.
Ninel, mam doświadczenie w kontaktach ze zwierzętami, zawsze 'ktoś' z nami mieszkał, a to pies, to koty, zające, lisek, świnki morskie, chomiki, piżmak, szczygły, sroki itp. Kiedy taki zwierzaczek przychodzi do ciebie, nie po jedzenie, ale by się przytulić, czy polizać po rękach, twarzy, wyzwala dziwne odczucia, myślę, że jest to dobre dla człowieka.
UsuńCzasem chcemy wysłać słowa, ale adresata już nie ma...spóźniliśmy się.
Smugi na niebie pokazywały się po przelocie samolotów, było pięknie malowane światłem niebo. Pewnie to ćwiczenia lotnicze, bo poligon drawski blisko.
Dobrej nocy Ninel, a jutro pięknego, radosnego dzionka:-)
Od...zawsze bardziej mi po drodze z naszymi braćmi mniejszymi, mam dla nich więcej serca i empatii niż dla drugiego człowieka... Piękne zdjęcia Daglezjo, wykochaj ode mnie Kaję i Basterka-też lubię marchewkę:-)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie, Dag!
Dziwnie to brzmi Amasjo, pewnie wielu nas zgani , ale i mnie bliżej do zwierząt niż ludzi. Zwierzęta mnie nie zawiodły, nie oszukały , i najważniejsze... nie krzywdzą nikogo dla kaprysu.
OdpowiedzUsuńMój zwierzyniec dziękuje Pani Amasji za 'wykochanie'.
Dziś czesałam Bastera godzinę...uwielbia to. Po takim czesaniu robi kilka rund wkoło domu, po czym pada zmęczony i szczęśliwy. (ja też)
Dobrej, spokojnej nocy Amasjo:-)
Witaj Alinko. Wpisz w Google Glosy - ptaków .pl Zaraz na początku strony będą nagrane 276 głosów ptaków wraz z ich fotkami. Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńDziękuję Januszu. Dobre miejsce do poznania tylu śpiewających braci.:-)
OdpowiedzUsuńTak mi się życie ułożyło, że zawsze w podróży i nie było miejsca, czasu i przestrzeni na braci mniejszych. A jednak nie żałuję, nie czuje braku.
OdpowiedzUsuńNie może sobie pani zarzucać braku zainteresowania zwierzętami. To znęcanie się nad zwierzętami było by nie godne człowieka, ale brak zainteresowania wywodzi się z braku kontaktu w dzieciństwie, to musi być uświadomione dziecku, że nie jesteśmy sami na świecie. Dopiero w dzieciństwie kontakt bezpośredni z psami czy kotami rozbudza w nas potrzebę takich kontaktów i przechodzi na inne stworzenia jak ptaki chomiki a nawet rybki akwariowe. Pozdrawiam
UsuńKrysiu, jak można czuć brak czegoś, czego się nie zna, nie doświadczyło. To nie jest złe, wielu rzeczy ja nie znam i..nie tęsknie za tym. Widać, na Twojej drodze los nie przewidział takich doświadczeń, za to Ty masz wiele innych przeżyć, których mi nie było dane poznać. (dag).
OdpowiedzUsuńznowu zapraszam i pozdrawiam
OdpowiedzUsuńJuż biegnę Rysiu! Pozdrawiam serdecznie:-)
OdpowiedzUsuń