echo z cieniem taniec wiodą
przytula się ogień z wodą
tacy raźni tacy bliscy
zjesiennieli dzisiaj wszyscy
chmurka z ptakiem się kołysze
noc do walca prosi ciszę
promyk słońca zaplątany
z nawałnicą poszedł w tany
tylko księżyc nadąsany
zasłonił się obłokami
zgasił światło wdział piżamę
niech się gwiazdy bawią same
 |
Piękny wiersz, w którym każde słowo tańczy, słońce i księżyc igrają w rytmie Twoich wersów, a ja w tym tańcu czuję spokój i zachwyt nad światem. Pozdrawiam Daglezjo.
OdpowiedzUsuńMIło mi, że sprawiam przyjemność. Jesień swej szarości może być bardzo energetyczna. To nasze myśli ubierają ją w barwy. 💙🍁🍂Cieplutko pozdrawim Panią i Puszka.
UsuńDaglezjo, nieustannie podziwiam Twój talent, bo ja tylko prozą potrafię ;-))
OdpowiedzUsuńPiękny wiersz, w którym odnajduję siebie. W jesienno-zimowy czas jestem właśnie księżycem!
Pozdrawiam Cię najserdeczniej...
Anita
Anito... dla każdego z nas tu jest miejsce. Ciebie proszę rozejrzyj się, bo pewnie niejedna gwiazda chce z Tobą plasać tej jesieni, uśmiechnij się do niej :-)) Słonecznie pozdawiam 🎈
UsuńCudny wiersz a ja jak ten księżyc, wdziewam piżamę i jesiennieję do BN
OdpowiedzUsuńKrysiu, ja naburmuszona jak ten księżyc, bo słoneczko tylko zajrzało o 9 i poszło sobie, zostawiając mnie z siwymi obłokami i wiatrem, ale wiem, że jutro się do mnie uśmiechnie 😀😘,Czego i Tobie życzę 😀😘
Usuńa to Ci księżyc nadąsany:)Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńDziś też nie wyjdzie na spacer, bo pada i pada. Pewnie teraz pan Księżyc kołysze małe księżycontko, aby dobre miało sny i humor jak wyjdzie na do gwiazd 🤣🤣🤣✨✨
Usuń