Płyń Parsęto
płyną zszarpane złe chmury
wichura po lesie je gna
rzeka płynie na północ
wśród lasu przedziera się bram
w mgliste poranki i noce
płynie do morza na wprost
jakby wśród wód morskich miała
z kimś drogim połączyć swój los
śpiewnie przetacza swe wody
biel piany pokrywa jej brzeg
pokona najgorsze przeszkody
bo musi dopłynąć gdzie chce
wkoło są łąki zielone
słońce je grzeje co dnia
lecz ona uparta na północ
po lasach do celu tak gna
rzece tej miłość mą oddam
niech niesie ją tobie jak list
może być że po oczach ja poznasz
znajdziesz w kwiatach
nieśmiałych jak my
Daglezja
Oj Dag
OdpowiedzUsuńpamiętam ten wiersz, piękny jak wszystkie Twoje i to zdjęcie zagubiona w bieli nad rzeką.
tak szybko biegnie czas, a ja wciąż oblepiony tęsknotą i smętkiem
ech, tylko woda się nie starzeje, a Ty trwasz w świecie piękna natury
pozdrawiam gorąco
Tak Rysiu, to stary wiersz. Daję te, które były na tamtych blogach.:)
UsuńPozdrawiam.:)
Kwiaty nieśmiałe jak my :)
OdpowiedzUsuńToż to po prostu piękne...
Pozdrawiam wiosennie :)
Taaak, wiosna już się zbliża...czyż to nie cudowne ???
UsuńCieplutki powiew wiatru , wraz z pozdrowieniami posyłam do Ciebie Pełnoletnia.:)))
Zaszemrała cicho Twoja rzeka:-)
OdpowiedzUsuńSkoro na zdjęciu jesteś Ty to znaczy, że zdjęcie robił bóbr ;-))))))
Pozdrawiam
Zdjęcie robił aparat, po prostu stawiasz na pniu , ustawiasz czas i masz foty .:))))))) Nie robiłeś tego? Ja często w lesie tak robię, kiedy jestem sama.
UsuńPosyłam pozdrowionka.:)
Nowa funkcja drzewa - "podpora na samotne przemierzanie czasu..." Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńWspaniale to określiłaś ninelnsg5.:) Tylko wodzisz ja...wśród drzew czuję się najmniej samotna.:) Nie wyobrażasz sobie ile tam radości, śpiewu i "roztańczenia".:)))
OdpowiedzUsuńPozdrawiam cieplutko.:)
piekny wiersz,piekne zdjecie,nic dodac nic ujac Daglezjo
OdpowiedzUsuńpozdrawiam cieplo ulka
Daglezjo ,nie ukrywam ,ze wzruszyly mnie Twoje slowa ,dziekuje,postaram sie jak najszybciej zwalczyc te swoja chorobe ,pozdrawiam Cie najpiekniej ,jak tylko potrafie ulka
OdpowiedzUsuńDziękuję Ulu,że znalazłaś czas aby tu zajrzeć.:)))
UsuńZdrówka Ci życzę.:)))))
Odebrałam wiersz jako tęsknote Nadzieję i wiarę wszystko w jednym Bardzo mi sie podoba
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie
Julio, odebrałaś to wspaniale...ja też to miałam na myśli pisząc.
UsuńZazwyczaj poezja jest tęsknotą ...za czymś, co trudno określić, nadzieją na spełnienie i wiarą,że to jest możliwe.:))) Człowiek bez wiary , nadziei i miłości..nie byłby człowiekiem ale martwym głazem.
Dziękuje ślicznie za odwiedziny.:) pozdrawiam cieplutko.:)))